Żywiec noclegi – Pierwsza informacja o miejscowości Żywiec pokoje gościnne pochodzi ze spisów Świętopietrza Diecezji Krakowskiej z 1308 roku, w których została wymieniona parafia żywiecka. Odkrycia archeologiczne potwierdziły istnienie na górze Grojec, położonej w widłach rzek Koszarawy i Soły, w Kotlinie Żywieckiej, osady z końcowego okresu kultury łużyckiej i puchowskiej, rozwiniętej przez celtyckie grupy Kotynów oraz obecność człowieka w średniowieczu. Żywiec pensjonaty Najmłodsze ślady zamieszkiwania człowieka na tym obszarze można datować na początek I wieku naszej ery. W roku 1327 Żywiec staje się już miastem. Danie praw miejskich staje się ogromnym aktem organizacyjnym na nowych zasadach życia wioski. Za wzór organizacji władz miejskich służył Oświęcim. Niedużo jednak wiadomo o budowie i historii miasta Żywca z tamtego czasu. Miasto od 1999 roku z powodu nowego podziału administracyjnego kraju, należy do województwa śląskiego. Teraz liczy około 30 tysięcy mieszkańców. Żywiec domki zwany stolicą Beskidów położony jest w malowniczej kotlinie zajmującej powierzchnię ponad 100 kilometrów u zbiegu rzek Soły i Koszarawy, nad Jeziorem Żywieckim. Ze wszystkich części otaczają go wspaniałe górskie szczyty. Od zachodu Kotlinę Żywiecką zamyka pasmo Beskidu Śląskiego, z północy jej granicę wyznacza Beskid Mały, od wschodu – pasmo Jałowieckie, a od południa – największe szczyty Beskidu Żywieckiego : Babia Góra, Pilsko, Lipowska, Rycerzowa i Wielka Racza. Historia miasteczka Żywiec agroturystyka sięga sobie już przeszło 700 lat. Jego nazwa przybyła ponoć od słowa żywić, co wskazuje na to, że tutejsze ziemie były urodzajne i obfitowały w zwierzynę, chociaż istnieje również wersja, iż nazwa pochodzi od funkcji miasta jako ośrodka targowego, gdzie handlowano żywcem . Dokument lokacyjny nie jest znany, lecz na pewno lokacja miasta przypada na przełom XIII i XIV wieku, a jego ustrój wzorowany był na Oświęcimiu. W połowie XV wieku, aby zabezpieczyć się przed powodziami, miasto przerzucono na nowy obszar wtedy też wytyczono czworoboczny rynek z prostokątnym układem ulic . Żywiec na przestrzeni lat przechodził z rąk do rąk różnych właścicieli. Na początku należał do książąt cieszyńskich, a potem oświęcimskich Do połowy XV wieku ziemia żywiecka stanowiła własność rodziny Skrzyńskich. Czas ich władania należał do najbardziej burzliwych i najmniej dobrych dla rozwoju grodu, trudnili się oni bowiem, jak to wynika z Kroniki Długosza rozbojem. Około roku 1460 Żywiec stał się własnością króla polskiego Kazimierza Jagiellończyka, a w 1467 roku przeszedł na własność rodziny Komorowskich, która władała nim do 1624 roku. W 1518 roku miasteczko otrzymało cenny przywilej urządzania jarmarków, a w 1579 także prawo składu na sól, miedź, ołów oraz warzenie piwa.