„Rzeka Kamienna” w Szklarskiej Porębie nazwę swoja Kamienna posiada prawdopodobnie od kamienistego dna rzeki. W Kamiennej i jej dopływach Walończycy zamieszkujący niegdyś region Szklarskiej Poręby wydobywali złoto i kamienie szlachetne. Dowodem na wydobywanie kruszców w tej okolicy dowodzą nazwy dopływów i strumieni: „Czarna Płóczka”, „Półcznik”, „Złoty Potok”, „Szafirowa Struga”, „Rudnik”.

„Wodospad Szklarki” W okolicy wodospadu Szklarka w szklarskiej Porębie  pozyskiwany z ziemi był przez walońskich szukaczy  minerałów, kruszców  i kamieni szlachetnych rzadko występujący , a zarazem wysoko ceniony w okresie średniowiecza  –  kwarc dymny.

„Stara Chata Walońska” w szklarskiej Porębie – Główna kwatera  Wielkiego Mistrza Sudeckiego Bractwa Walońskiego. Sudeckie Bractwo Walońskie powstało 19.9.1999 r. Członkowie Bractwa to poszukiwacze kamieni szlachetnych i złota a przede wszystkim  miłośnicy dziejów regionu Szklarskiej Poręby.

„Czerwona Jama” Dawne pokłady pegmatytów. Znana  kapliczka św. Wawrzyńca, patrona poszukiwaczy minerałów, złota i kamieni szlachetnych, którego święto obchodzone jest corocznie 10 sierpnia.

„Muzeum Ziemi”  – Szklarska Poręba – Możliwość podziwiania  i zakupu minerałów z okolic Szklarskiej Karkonoszy, Gór Izerskich, a także z innych rejonów  świata. Obok „Karczma Głodowa” – serwujaca typowe, niezwykle smaczne regionalne potrawy na sposób waloński

Skansen Waloński w Szklarskiej Porębie – odnowiona płuczka walońska na Czeskiej Strudze niegdyś będąca narzędziem do wydobywania  złota i innych mamieni szlachetnych.

„Dom Wlastimila Hofmana” w szklarskiej Porębie – W tym domu – obecnie zagospodarowany jako muzeum – w latach 1947-1970 mieszkał Wlastimil Hofman, „malarz wewnętrznego blasku”, największa indywidualność artystyczna powojennych Karkonoszy.

„Grób Karkonosza” – Duch Gór – Karkonosz, wypędzony przez niedobrych ludzi ze swojej pradawnej siedziby na Równi pod Śnieżką, spogladając na ukochane góry, zmarł ze zgryzoty i znalazł miejsce wiecznego spoczynku.