Wieś Ząb pensjonaty została założona w 1620 roku, kiedy to sołectwo w „Zubie” (i pobliskim Suchem) otrzymali od nowotarskiego starosty Stanisława Witowskiego Wiktoryn i Anna Zdanowscy. Niedługo potem kolejny starosta, osławiony okrutnik Mikołaj Komorowski, przemocą zlikwidował sołectwo, przekształcając łany sołtysie w folwark. Po jego śmierci Zdanowscy powrócili na swój urząd, jednakże niebawem odsprzedali go kolejnemu staroście, Adamowi Kazaneckiemu. Ten znów urządził w Zębie folwark. W 1763 roku starościna Anna Radziwiłłówna rozparcelowała go między poddanych. W pierwszej połowie XIX wieku Ząb stał się samodzielną gromadą, której grunty od 1824 r. wchodziły w skład „państwa zakopiańskiego” – dóbr rodziny Homolacsów. Już od 1885 roku wieś dysponowała własną szkołą, a w latach I wojny światowej rozpoczęto budowę kościoła, ukończoną w 1921 roku. Od czasów autonomii galicyjskiej, aż do połowy lat siedemdziesiątych XX w. Ząb był samodzielną gminą. Obecnie wioska liczy około 1500 mieszkańców. Z uwagi na swoje atrakcyjne położenie i dobry klimat, jest coraz częściej odwiedzany przez letników, a także narciarzy.